W dzisiejszej Liturgii słowa (Sobota XVIII Tygodnia Okresu Zwykłego, rok I) słyszymy:
Gdy Pan, Bóg twój, wprowadzi cię do ziemi, o której poprzysiągł przodkom twoim: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, że da tobie miasta wielkie i bogate, których nie budowałeś, domy pełne wszelkich dóbr, których nie zbierałeś, wykopane studnie, których nie kopałeś, winnice i gaje oliwne, których nie sadziłeś, kiedy będziesz jadł i nasycisz się, strzeż się, byś nie zapomniał o Panu, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli /Pwp 6/.
Ryzyko zapomnienia o Bogu w chwilach pomyślności jest duże.
Łatwiej jest wtedy uznać swą samowystarczalność, niezależność...
Łatwo zapomnieć, że Bożym darem jest życie, siła, uroda, talenty, zdolności, a także to, co one przynoszą...
Łatwiej jest wtedy uznać swą samowystarczalność, niezależność...
Łatwo zapomnieć, że Bożym darem jest życie, siła, uroda, talenty, zdolności, a także to, co one przynoszą...
Dlatego warto pamiętać o modlitwie zawartej w Księdze Przysłów:
Proszę Cię [Boże] o dwie rzeczy,
nie odmów mi - proszę - nim umrę:
Kłamstwo i fałsz oddalaj ode mnie,
nie dawaj mi bogactwa ni nędzy,
żyw mnie chlebem niezbędnym,
bym syty nie stał się niewiernym,
nie rzekł: «A któż jest Pan?»
lub z biedy nie począł kraść
i imię mego Boga znieważać /Prz 30, 7-9/.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz