KANTYCZKA Z LOTU PTAKA

A dziś trochę w innym stylu,
jednak refleksja głęboka...

Patrz mój dobrotliwy Boże
Na swój ulubiny ludek,
Jak wychodzi rano w zboże
Zginać harde karki z trudem.
Patrz, jak schyla się nad pracą,
Jak pokornie klęski znosi
I nie pyta - Po co? Za co?
Czasem o coś Cię poprosi:

- Ujmij trochę łaski nieba!
Daj spokoju w zamian, chleba!
Innym udziel swej miłości!
Nam - sprawiedliwości!
- Smuć się Chryste Panie w chmurze
Widząc jak się naród bawi,
Znowu chciałby być przedmurzem
I w pogańskiej krwi się pławić.
Dymią kuźnie i warsztaty,
Lecz nie pracą a - skargami,
Że nie taka jak przed laty
Łaska Twoja nad hufcami:
- Siły grożą Ci nieczyste
Daj nam wsławić się o Chryste!
Kalwin, Litwin nam ubliża!
Dźwigniem ciężar Krzyża!
- Załam ręce Matko Boska;
Upadają obyczaje,
Nie pomogła modłom chłosta
- Młodzież w szranki ciała staje.
W nędzy gzi się krew gorąca
Bez sumienia, bez oddechu,
Po czym z własnych trzewi strząsa
Niedojrzały owoc grzechu.
- Co zbawienie nam, czy piekło!
Byle życie nie uciekło!
Jeszcze będzie czas umierać!
Żyjmy tu i teraz!
- Grzmijcie gniewem Wszyscy Święci!
Handel lud zalewa boży,
Obce kupce i klienci
W złote wabią go obroże.
Liczy chciwy Żyd i Niemiec
Dziś po ile polska czystość;
Kupi dusze, kupi ziemie
I zostawi pośmiewisko...
- Co nam hańba, gdy talary
Mają lepszy kurs od wiary!
Wymienimy na walutę
Honor i pokutę!
- Jeden naród, tyle kwestii!
Wszystkich na raz - nie wysłuchasz!
- Zadumali się Niebiescy
W imię Ojca, Syna, Ducha...
- Co nam hańba, gdy talary
Mają lepszy kurs od wiary!
Wymienimy na walutę
Honor i pokutę!

-------------------------------------

- Co nam hańba, gdy talary
Mają lepszy kurs od wiary!
Wymienimy na walutę
Honor i pokutę!

Myślę, że te słowa nie są "o nich" - o kimkolwiek.
Są o każdym z nas...

O CZYJĄ CHWAŁĘ MI CHODZI?

Z Ewangelii na Czwartek IV Tygodnia Wielkiego Postu

A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie. Nie odbieram chwały od ludzi, ale wiem o was, że nie macie w sobie miłości Boga. Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył kto inny we własnym imieniu, to byście go przyjęli. Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga?
/J 5, 40-44/

Własnej chwały nie szukał z pewnością Mojżesz, którego dialog z Bogiem przytacza pierwsze czytanie z tego samego dnia:

I jeszcze powiedział Pan do Mojżesza: Widzę, że lud ten jest ludem o twardym karku. Zostaw Mnie przeto w spokoju, aby rozpalił się gniew mój na nich. Chcę ich wyniszczyć, a ciebie uczynić wielkim ludem. Mojżesz jednak zaczął usilnie błagać Pana, Boga swego, i mówić: Dlaczego, Panie, płonie gniew Twój przeciw ludowi Twemu, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wielką mocą i silną ręką? Czemu to mają mówić Egipcjanie: W złym zamiarze wyprowadził ich, chcąc ich wygubić w górach i wygładzić z powierzchni ziemi? Odwróć zapalczywość Twego gniewu i zaniechaj zła, jakie chcesz zesłać na Twój lud. Wspomnij na Abrahama, Izaaka i Izraela, Twoje sługi, którym przysiągłeś na samego siebie, mówiąc do nich: Uczynię potomstwo wasze tak liczne jak gwiazdy niebieskie, i całą ziemię, o której mówiłem, dam waszym potomkom, i posiądą ją na wieki. Wówczas to Pan zaniechał zła, jakie zamierzał zesłać na swój lud.
/Wj 32, 9-14/

KAZANIA PASYJNE 2010 - KAZANIE CZWARTE

Czwarta Niedziela Wielkiego Postu

Skazany na śmierć

1. Tydzień temu: 

Apostołowie wychodzą z Wieczernika; nie potrzebują światła, bo Jezus jest z nimi; bo Jego słowo jest pochodnią dla ich stóp; dla naszych stóp Jego słowo – jest ścieżką pewną, choć nie zawsze łatwą...

W odnieiseniu do Liturgii Wielkiego Piątku:

Eucharystia nie jest sprawowana – w tym dniu skupiamy się na tajemnicach, które są źródłem dla Eucharystii; Wielki Piątek rozbrzmiewa również zaproszeniem do ciszy, do refleksji: nad tym, co się wydarzyło i nad moim życiem w świetle tych tajemnic.

I dalszy ciąg naszych rozważań

2. Pojmany Jezus zostaje osądzony przed trybunałem religijnym. Co ciekawe, w opisie sceny sądu religijnego wg Ewangelii św. Jana nie ma nawet słowa o tym, o co oskarża się Jezusa. Inni Ewangeliści podają, że Jezus zostaje oskarżony o przypisywanie sobie godności boskiej. U Jana ta sprawa pojawi się później, w zarzutach, które Żydzi wytoczą przeciw Jezusowi, gdy będzie się On znajdował przed trybunałem Piłata.

Tak więc, po zakończeniu procesu przed zwierzchnikami żydowskimi, Jezus zostaje zaprowadzony przed trybunał Piłata. Dzieje się tak, ponieważ Żydzi chcą zabić Jezusa, a oni sami nie mają do tego prawa. Władza okupacyjna, czyli Cesarstwo Rzymskie, zastrzegło sobie prawo do skazywania ludzi na śmierć.

Warto zatrzymać się nad słowami Ewangelisty, które ukazują przeprowadzenie naszego Pana przed sąd Piłata: „Od Kajfasza zaprowadzili Jezusa do pretorium. A było to wczesnym rankiem. Oni sami jednak nie weszli do pretorium, aby się nie skalać, lecz aby móc spożyć Paschę” /J 18/. Wejście do pretorium było związane z zaciągnięciem tzw. nieczystości rytualnej.

KAZANIA PASYJNE 2010 - KAZANIE TRZECIE

Trzecia Niedziela Wielkiego Postu

Pojmanie i sąd

1. Tydzień temu zatrzymaliśmy w momencie, kiedy Jezus z uczniami wychodzili z Wieczernika.

Następnie dokonaliśmy analizy porównawczej zaparcia się Piotra i zdrady Judasza.

Stwierdziliśmy, że o ile zaparcie się św. Piotra było chwilowym zachwianiem się spowodowanym strachem i przesadnym liczeniem na własne siły, o tyle zdrada Judasza to był dłuższy proces – to była zdrada z premedytacją.

2. Apostołowie wychodzą z Wieczernika, podbudowani przez Jezusa słowami: „Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat”.

Apostołowie wychodzą, chociaż chyba nie wiedzą do końca, co ich czeka.

Prawdopodobnie zauważyli, że ta Pascha, że to spotkanie było inne, że było bardziej uroczyste, że miało charakter pożegnalny.

Jednak chyba nie zdawali sobie jeszcze sprawy, jaka machina została już wprawiona w ruch, chyba nie zdawali sobie jeszcze sprawy, że za chwilę spotkają Judasza na czele uzbrojonego oddziału ludzi...

Ale wychodzą.

Co ciekawe, gdy Judasz wychodził z Wieczernika, Ewangelista stwierdził, że była noc.

Teraz, przecież jakiś czas później, gdy wychodzą uczniowie razem z Jezusem, o nocy nie ma wzmianki.

Dlaczego?
Przecież to Jezus jest Światłością świata. To On oświeca każdego człowieka.

KAZANIA PASYJNE 2010 - KAZANIE DRUGIE

DRUGA NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

2. Wieczór zdrad

1. Tydzień temu skupiliśmy się na przekazie św. Jana dotyczącym Ostatniej Wieczerzy. Św. Jan – w miejscu w którym pozostali ewangeliści umieszczają opis ustanowienia Eucharystii – przekazuje wydarzenie umycia nóg uczniom. Ten gest, pełen pokory, ma uzmysłowić uczniom, że powinni kształtować wzajemne relacje w duchu służby i wzajemnej pomocy, a słowa skierowanej do Ojca modlitwy o jedność Apostołów i nas wszystkich, wskazują nam, jak bardzo ważnym zadaniem jest dla nas wszystkich staranie się o jedność i w życiu codziennym i w przeżywaniu Eucharystii.

2. Podniosły klimat Ostatniej Wieczerzy – jak to już też zostało wspomniane ostatnio – został skażony poprzez ujawnienie ucznia-zdrajcy: Judasza.

Co ciekawe, Judasz nie protestuje, nie przeciwstawia się słowom Jezusa.

KAZANIA PASYJNE 2010 - KAZANIE PIERWSZE

Powyższy tytuł nie jest pomyłką :-)

Postanowiłem opublikować kazania pasyjne, które głosiłem w 2010 roku w jednej z kaplic zakonnych naszego miasta.

--------------------------------------------------------------------------------------------------

PIERWSZA NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

I. Ostatnia Wieczerza

Drodzy bracia i siostry.

1. Kazania Pasyjne w naszej Polskiej tradycji ściśle łączą się z Gorzkimi Żalami, z nabożeństwem, w którym rozważamy Mękę naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Gorzkie Żale i Droga Krzyżowa tworzą klimat tego czasu refleksji, zamyślenia.

2. Bo choć Wielki Post to czas, w którym oprócz Męki naszego Pana powinniśmy zatrzymać się także nad tajemnicą naszego Chrztu i nad pokutą, czyli naszym nawróceniem, to jednak w naszej pobożności rozważanie Męki Pańskiej jest wyakcentowane w sposób szczególny.

3. Oczywiście, w rozważaniach tego, co Pan Jezus wycierpiał, nie chodzi o przeżycie maksymalnej liczny wzruszeń, choć i te mogą się pojawić.

Chodzi raczej o podjęcie refleksji nad ogromem miłości Boga do człowieka, do każdego z nas, nad ogromem miłości Boga, która przychodzi do nas, która zstępuje na nas w sposób przez nas niezasłużony, bo jak powie św. Paweł, „wszyscy zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia za darmo...”, albo w innym miejscu: „Chrystus umarł za nas, gdy jeszcze byliśmy grzesznikami...”

4. Dlatego jednym z ważniejszych owoców naszych rozważań Męki Pańskiej powinna być wielka wdzięczność za to wszystko, co dla nas podjął i wycierpiał nasz Pan Jezus Chrystus. A od wdzięczności do odpowiedzi, do bardzo konkretnej odpowiedzi, nie powinno być już daleko.

* * *

5. Tegoroczne kazania pasyjne chciałbym oprzeć o przekaz Ewangelii św. Jana. Oczywiście będą nawiązania do pozostałych Ewangelistów, jednak główny nurt refleksji będzie podążał za świadectwem Umiłowanego ucznia Pana. Drugim punktem odniesienia będzie skoncentrowanie tych kazań na poszczególnych daniach Triduum Paschalnego: dziś i za tydzień zatrzymamy się nad tym co łączy się z wydarzeniami Wielkiego Czwartku, następne dwa kazania dotyczyć będą Wielkiego Piątku, by poprzez ciszę i milczenie Wielkiej Soboty, skierować się ku jutrzence Wielkiej Nocy.

* * *

6. „Było to przed Świętem Paschy. Jezus wiedząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował. W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty syna Szymona, aby Go wydać, wiedząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło nim się przepasał. Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany” /J 14/.

Św. Jan w swojej Ewangelii nie umieszcza opisu ustanowienia Eucharystii, tak jak czynią to pozostali Ewangeliści.